Demet istedi ben de ikizler için yaptım. Şekersiz. İki çocuk büyüttüm, hiç aklıma gelmemişti şekersiz kek pişirmek. Bizde kural, ‘ben ne yiyorsam çocuk da onu yer’. Zamane anneleri pek bir tuhaf oluyor, yahu!

Lafı uzatmadan yazacakmışım, Demet öyle dedi (Der hani).

Malzemeler:

– 2 yumurta

– 1 çay bardağı pekmez (çay bardağı = 90cc, üşenmedim ölçtüm)

– 1 çay bardağı zeytinyağı

– 1 çay bardağı süt

– 75 gr ince kıyılmış ceviz içi

– 250 gr un

– 1 adet orta boy rendelenmiş havuç

– 1 paket vanilya

– 1 paket kabartma tozu

Yapılışı: Malzemeler yukarıdaki sıra ile karıştırma kabına konur, önce yavaş, sonra hızlı devirde çırpılır. Ne kadar uzun süre çırpılırsa kek o kadar güzel oluyor .

Bir daha istemesin diye Demet’e nasıl yapıldığını anlattım.  Anlatırken kaşları hafif çatıldı, ‘O karıştırma aletim nerdeydi, acaba?’ dedi. Ben de ona ‘O aletin adı MİKSER,’ dedim. Tabii, iş mikserle bitmeyecek.   Sıvı ölçüleri ikizlerin biberonları ile halleder de bence kek vs.  yapmak için bir de mutfak tartısına ihtiyacı var. Amacım Demet’e evde ekmek yaptırtmak. Düşünsenize, çocuk sahibi olmadan önce ocağı ne işe yaradığı belirsiz bir mutfak aksesuvarı sanan biri için ne büyük bir devrime sebep olacağım. İnsan çocuklarına hayal gücünün sınırlarını zorlayarak kimbilir ne besleyici ekmekler yapar. Hakkını yemeyeyim şimdiye kadar kendisi çocukların hatırına kabak dolması ve fırında enginar bile yaptı.

Hayat, sen nelere kadirsin!

‘Yaz’ar mısın?’ diye sordu.

Kekin fotoğrafını çektim ama kaydettiğimi sanarak silmişim. Kekten daha güzeli, keki yiyen ikizlerin fotoğrafları var. İkizler Sarp ve Derin. Tek fotoğrafta karizma adam Derin kekin içeriğini analiz ediyor.

Demet’in söylediğine göre ikizler keki yalayıp yutmuşlar. Bu durumda, zaten kekin fotoğrafına da hacet kalmamış.