Aylar önce bir okuma listesi hazırlamıştım kendime. Sırf bir kitap bitince acaba şimdi ne okusam sancıları çekmemek için. Bazen öyle oluyor. Bugünlerde ise kafamda okumak istediğim öyle çok kitap var ki, hangisi öncelikli olmalı bu da bir kararsızlık sebebi.

Bu aralar aklımda daha çok klasikler var. Çağdaş Dünya Edebiyatı’ndan da bir sürü kitap beklemede ve her zaman olduğu gibi Türk yazarlardan bende pek bir şey yok. Şebnem İşigüzel’in Venüs’ü aklımda ama. Bu Türk yazar okuyamama halim yakında başlayacağımız bir proje sayesinde biraz düzelecek umarım.

Kitaplardan bahsederken aklıma yakın zamanda seyrettiğim ve çok keyif aldığım bir film geldi. Dans la Mansion. Bir lise öğrencisinin edebiyat öğretmeni rehberliğinde yazmakta olduğu roman içinde ilerleyişi anlatılıyor. “Katalog yazarı” tanımını çok beğendim.

Bu arada bayram tatilinde uzun zamandır yapmadığımız bir şey yapıp sinemaya gittik. Gişede fark ettik ki biz neredeyse sadece Woddy Allen filmlerini seyretmek için sinemaya gidiyoruz. Bildiniz, Blue Jasmine’i seyrettik ve her Woddy Allen filmi gibi bunu da çok sevdim, beğendim. Cate Blanchett’in oyunculuğuna Queen Elisabeth’ten beri hayranım, hayranlığım biraz daha katmerlendi.

Okuma listesi ile başladım ve konuyu biraz dağıttım galiba.

Ramazan Bayramı tatilinde Oyun Dürtüsü’nü (Juli Zeh) okumuştum. Kitapta önemli ölçüde üç klasiğe göndermeler vardı. Bunların başında Niteliksiz Adam (Robert Musil) vardı. Diğerleri de Ada ya da Arzu (Nobokov), Gecenin Sonuna Yolculuk (Louis Ferdinand Celiné).

1) Gecenin Sonuna Yolculuk’la servüne başladım, ağır ağır tadını çıkartarak devam ediyorum.

2) Ada ya da Arzu ikincisi olacak

3) Benden Önce Bir Başkası / Nurdan Gürbilek nicedir aklımda

4) Ivan Gonçarov’dan Oblomov okumak istiyorum. Bu da bir gün aniden aklıma düşüverdi

5) Keyif Evi / Edith Wharton nicedir, İki Kız Kardeş’ten beridir aklımda

Bu beş kitap temel liste olsun. Niteliksiz Adam da buna eklensin ama ona karşı henüz bir şeyler yok içimde, demek ki zamanı var. Bu beşin aralarına arada başka bir şeyler attırmak lazım ki, klasikler basmasın. Alessandro Baricco belki, Amos Oz, Olaf Olafsson mesela…

Öyle yani…