Mor Fil’in Seyir Defteri

~ Kendi kendime, öylesine…

Mor Fil’in Seyir Defteri

Daily Archives: 02 Mart 2014

ŞEYLER / George PEREC

02 Pazar Mar 2014

Posted by Selgin BİBER in Bir Kitap Hakkında

≈ 6 Yorum

Etiketler

25 yaş sendromu, eyvah 40 yaşımdayım, kız arkadaşlar, nesneler, sıra arkadaşım, yerleşik hayatlar

20140222_140940[1]

Yakın bir zamanda en sevdiğim kız arkadaşlarımla beraberdim. Biri dışında hepsini on bir yaşımdan beri tanıyordum.  O biri ise lise ikide bizim sınıfa geldiğinde yanı boş kalan tek kız ben olduğum için yanıma oturandı. Hayatımın en dolu dolu geçirdiğim yıllarından biriydi. Birlikte Karamazov Kardeşleri okuduk, Var Olmanın Dayanılmaz Hafifliği’ni tartıştık. Kızlardan bir başkası ile lise üçte aynı sınıftaydım ve aynı sırayı paylaşıyorduk. Hatırlıyorum yıllığa benim gelecekteki öykü kitaplarımla ilgili bir şeyler yazmıştı. Demek ki daha o zamanlar yazmaya dair  kim bilir neler sayıklamışım, nasıl kızcağızın kafasını didiklemişim.

O gün laf döndü dolaştı 40 yaşımıza geldi. İçimizde henüz kırkını dolduran yoksa da elimiz kulağımızdaydı. Çoğumuz durumdan hoşnut değildi. Ben bir kere 45 yaş vartası atlatmış olduğum içi olsa gerek pek bir şey hissetmediğimi söyledim. Doğruydu, abartmıyordum. Defi doğduğunda 34 yaşımdaydım ama doğumdan bir hafta sonra katıksız en az 45 hissetmiştim kendimi ve normal yaşıma geri dönmem de kolay olmadı. Döndükten sonra da bu sefer hasretle 50 yaşımı beklemeye başladım. Hâlâ da bekliyorum.

Dün sabah gazetenin cumartesi ekinde 25 yaş sendromu diye bir yazı okudum. Üniversiteyi bitirmiş, belki de yüksek lisans yapmış ve kendini hayatının dönüm noktasında hisseden insanlarla ilgili idi. Aslında o dönemeci dönmek istememelerini, ileride karşılaşacaklarını çok da görmek istemedikleri anlatılıyor, kendi ağızlarından kişilerin endişeleri okura aktarılıyordu.

İster istemez kendi 25 yaşımı düşündüm.

Yirmi beşimi doldurduktan birkaç gün sonra evlenmiştim. Evlendikten 1,5 ay sonra o korkunç deprem olmuştu. Ben işsizdim, BB bir özel hastanede acilde çalışıyordu. Başımızda TUS belası vardı. Anadolu’ya filan gitmek gibi bir düşüncemiz katiyetle yoktu. İstanbul’u bırakırsak kaybetmiş olacaktık. Hatırlıyorum, bir akşam eski öğrencilik günlerimiz yâd etmek üzere Taksim’e gidiyorduk. Kadıköy’de vapura binmeden önce birer sosisli aldık ve  o zaman BB’ye “Belki de hiçbir zaman böyle bir sosisli yiyemeyeceğiz. Yesek de bu tadda olmayacak,” dedim. “Nasıl yani?” diye sordu. “Her şey gün be gün değişecek ve biz de değişeceğiz. On yıl sonra bu sosisli aynı kalsa da biz çok farklı olacağız, o yüzden tadı değişmiş olacak,” dedim. “Abartıyorsun,” dedi. Halbuki benimki gayet minimalist bir durum değerlendirmesiydi. Sosisli sandviç satan büfe hâlâ orada duruyor, zaman zaman geçerken görüyorum. Hayatımız sonrasında öyle hızlı aktı ki, bir daha fırsat olmadı.

Tüm bunları neden anlattım? Kızların 40 yaş sendromu muhabbetinden sonra, gazetedeki 25 sendromu yazısından önce  George Perec’in Şeyler’ini okudum.

Paris’te 60’lı yıllarda 30 yaşını henüz aşmamış, en fazla bir çift olmanın sorumluluğunu paylaşan, ancak günlük hayat yaşayan ve hayatlarını bir takım nesneleri elde edebilmek üzerinden anlamlandıran insanları anlatılıyordu. Bu insanlar tasasız, rahat bir yaşamın hayalini kuruyorlardı ve bu nedenle sürekli işlerden kaçınıyor, yarı zamanlı işlerde çalışıyorlardı. Sahip olmak istedikleri nesneleri elde edebilmeleri için  nasıl bir efor sarf etmeleri gerektiğinden habersiz olmamakla birlikte pek de kendilerini yormak istemiyorlardı. Aralarından birileri yerleşik ve tam zamanlı düzene geçtikçe ihanete uğramış hissediyorlardı ancak ne yazık ki kum saatinin üst tarafındaki kum kaçınılmaz olarak azalıyordu ve Jeromé ile Sylvie ne kadar direnirlerse dirensinler sonunda daha düzenli ve sıradan bir hayatı kabullenmek zorunda kalırlar. Artık yirmi beş çoktan geride kalmıştır. Otuzlu yaşlar başlamış ve kırka doğru ilerlemektedirler.

Jeromé ile Sylvie’nin George Perec tarafından aktarılan hikayesi bende sanki ağzımda bir çakıltaşını çevirip duruyormuşum, en ufak bir dikkatsizliğim sonucunda dişimi kırabileceğim hissini uyandırdı.

george perec

Daha önce hiç Geroge Perec kitabı okumamıştım ama yazarın fotoğrafını muhakkak bir yerlerde görmüş olmalıydım. Şeyler’de en çok tasvirleri özellikle de ayrıntılı mekan anlatımlarını sevdim. Bazılarını dönüp dönüp okudum. Bir dahası ne zamana kısmettir bilmiyorum ama ikinci George Perec kitabı okumayı merakla bekliyorum. Bu ikinci kitap muhtemelen Paralı Asker olacaktır.

Öyle yani…

Bu bloga eklenen en son yazılardan haberdar olmak ister misiniz? Lütfen posta adresinizi bırakın.

Diğer 1.082 takipçiye katılın

BEN DE BURADAKİ KİTAPLARI OKUMALIYIM DİYORSANIZ…


idefix Satış Ortağı

Ne aramıştınız?

Mart 2014
P S Ç P C C P
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31  
« Şub   Nis »

günceller

actifry Alzheimer Hastalığı Antakya barcelona barış bıçakçı benjamin parzybok Berlin bira Birecik blog bulgur pilavı cenevre cevizli ekmek diyet domates domatesli ekmek domingo kitap e-ekmek atölyesi ekmek ekmek makinası Gertrude Stein günün menüsü havaalanı hayaller imza: karın Kadıköy kadınlar kek kitap eleştirisi kitaplar kitap tanıtımı kitap yorumu koltuk kopenhag kurabiye kızlar lazanya lezzetli öyküler makarna Mathias Enard mayalı hamur mutfak New York Norveç okuma listesi okur notu paris patates peynirli ekmek pilav psikiyatrist rejim roka salatası Selimiye sevdiklerim seyahat Siri Hustvedt su süt tavuk Tirza unutmak uçak walter benjamin yaşlılık yekta kopan yumurta YİTİK ÜLKE çocuk çocuklar örgü öykü İmza: Kızın İstanbul şarap

Son Beş Yazı

  • VARSAYILAN ANLAMI SORULARLA YIKMAK
  • OKUDUKLARIM 2019 – III
  • TAVUKLAR PATLASIN SONRA UYURUZ… YA DA KELEBEKLER
  • OKUMALARIM 2019 – II
  • OKUMALARIM 2019 – I

Ne hakkında yazmışım

  • Alıntı
  • Bilimsel sekmeler
  • Bir Film Hakkında
  • Bir Kitap Hakkında
  • Bir Kişi Hakkında
  • Bugün Ne Pişirsem
  • Dialoglar
  • Ekmek
  • Neresi
  • SAĞLIKLI BESLENME, SAĞLIKLI YAŞAM
  • Sağlıklı ve Lezzetli
  • UYGUNSUZ ÖYKÜLER
  • YAŞ ALMA
  • Yemek Tarifi
    • Klasik kokteyller
  • ZGZT
  • İşte Öyle Bir Yazı
    • Yazı Egzersizleri

Gelenler gidenler...

  • 804.311 hits

Off ne yazıymış ama… kaçırdıysan hâlâ okuyabilirsin

  • ANGOSTURA BITTERS
  • PAŞA ÇAYI
  • BENİM KAHVALTIMIN GLİSEMİK İNDEKSİ DÜŞÜK OLSUN
  • INCENDIES
  • ARNAVUT CİĞERİ
  • BİR DOKTOR, BİR BAHÇIVAN VE BİR LALE
  • BEN DAĞINIK DEĞİLİM!
  • ÇITIR TAVUK PARÇALARI
  • KIZARTMADAN, AZ YAĞLI KADINBUDU KÖFTE
  • FIRINDA PATLICAN KEBABI

Blogroll

  • Atalet
  • Ayşe'nin Kitap Kulübü
  • Banu'nun Dünyası
  • Bir Tek Aşk
  • KakaraKikiri
  • Lale'nin Bahçesi
  • Leylak Dalı
  • Mindmills
  • Qunegond'un Penceresinden

Gevezelikler

Hata: Twitter yanıt vermedi.Lütfen birkaç dakika bekleyip bu sayfayı tazeleyin.

Geçmiş Zaman Olur Ki…

Her hakkı saklıdır…

Bu blogda yayınlanan her tür yazının, blog yazarı tarafından başka bir kaynak gösterilmedikçe, her hakkı saklıdır. İzinsiz olarak kısmen alınmamalı ve çoğaltılmamalıdır. Aksi takdirde gerekli işlem yapılacaktır...

WordPress.com'da ücretsiz bir web sitesi ya da blog oluşturun.

Vazgeç

 
Yorumlar Yükleniyor...
Yorum
    ×