Eskilere dönüp bakıyorum, Eat Clean’e uygun tarif var mı diye. Valla herhalde 40 tanede 2 veya üç tane var herhalde. Bu da onlardan biri. Eski yazıdır, kıymetlidir. 

Zamanında öyküsünü bile yazıp bu blogun sayfalarından geçirmişliğim var ama o zamanların üç beş okuyucusundan biri değilseniz veya Lezzetli Öyküler’i alıp da okumadıysanız kesin kaçırmışsınızdır.

Seveni de vardır, sevmeyeni de. Sevenlerinin en büyük şikayeti fazla yağlı oluşudur. Orjinali kızgın yağda kızartılmak suretiyle pişirmek olduğundan ve içeriği her ne olursa olsun, cıvık hamur yağ çekeceğinden yağlı olması kaçınılmazdır.

Bugünkü yağsız demeyelim, iddialı olur, malum hiçbir konuda iddialı olmamak en büyük gayretim, az yağlı mücverin mucidi övünerek söylüyorum ki annemdir. Yazlıkta bir yaz beklenenden fazla ürün alınması sonucunda bu mücver tarifini geliştirmiş, adına da “Tarla Bifteği” demiştir.

Rahmetli dedem çok severdi mücveri. Annem yaptığında bir tabağa koyar, üstünü önce peçeteyle örter, sonra da poşete sardıktan sonra anneannemlere götürmem için tabağı elime tutuştururdu. Zaman zaman da anneannem başka bir yiyecek yapar, haber verir, ben de almaya giderdim. Çocukluğumda böyle evden eve çok tabak taşımışlığım vardır.

Eğer yapar da beğenirseniz siz de bir tabağa koyup varsa yakında akrabalardan birine, yoksa konu komşuya çocuklarla gönderirsiniz artık. Olur da gönderirseniz yedikten sonra emin olun tarif isteyeceklerdir.

Malzemeleri vermeye başlamadan önce söyleyeyim gözkararınız çok önemli. Eğer gözünüzün kararına güvenmiyorsanız sadece tarifi okuyup fotoğraflara bakıp iç geçirmeniz bence uygun olacaktır. Gözkararının önemli olmasının tek sebebi de kaypak, ne kadar su salacağı belirsiz kabaklardır.

Malzemeler:

–         2 orta boy kabak

–         Ayıklanıp, yıkanmış, kıyılmış maydanoz ve dereotu

–         3 veya 4 dal (kalınlığına göre değişir) ince kıyılmış taze soğan

–         1 yumurta

–         Beyaz peynir (biz tercihen erimesin diye biraz sertçe bir peynir tercih ediyoruz)

–         1 çorba kaşığı yoğurt

–         1 paket kabartma tozu

–         1 su bardağı tam buğday unu

–         Tuz, karabiber, pul biber

–         Sıvı yağ

Yapılışı: Kabakları yıkanıp soyulduktan sonra (annem soyar, ben soymam) rendelenir. İşte püf noktalardan biri geliyor, sonra rendelenmiş kabaklar  iki el arasına alınarak iyice suyu sıkılır. Bu işlem bir tülbent aracılığıyla da yapılabilir. Sonrasında diğer malzemeleri ekleyip karıştırarak adeta kek hamuru elde edilir. Hamurun olduğuna (kaşıktan akmayacak, kaşıkla alınıp konacak püre kıvamında olacak) kanaat getirdikten sonra bir teflon tava ocağa koyulup  ısıtılır, iki çorba kaşığı sıvı yağ tavaya yayılır. Yağ yanmadan hamurdan kaşıkla alınarak tavaya konur, kaşıkla hamur biraz üstünden bastırılarak yayılır. Ocak orta ateşe getirilir, arada çevrilerek iki tarafı da kızarıncaya kadar pişirilir.

(Kabul, hamurun görüntüsü hiç iştah iç açıcı değil )

Malzemelerden görüleceği üzere içinde yok, yok. Çocuklar ve bebekler için de gayet besleyici bir sebze yemeği olarak düşünülebilir.

Sağlıklı, eat clean’e uygun bir tarif. Afiyet olsun.