Bir nohut piyazını yazacak oldum, bir ayvalı, portakallı, zeytinyağlı kerevizi.

Sonra hepsinden vazgeçtim, size lahmacuncu tavsiye etmeye karar verdim.

Kavacık’ta Bayramoğlu Döner’i bilen çoktur ama onun iki adım ötesindeki bu lahmacuncuyu pek bilenin olduğunu sanmıyorum.

Öğlen dışarıda toplantımızı yaptık. Bazen bu öğlen toplantıları yemekli oluyor ama bu sefer yemek yoktu. En sevdiğimden, yemeksiz toplantı.

Toplantı sonunda toplantıyı organize eden arkadaş bize yemek teklifinde bulundu, hem de Koşuyolu Kirpi’de. Benim aklımda lahmacunlar vardı, Kirpi’de yemek cazip gelmedi.

Geldik, yeni ortağımla birlikte her gün ofis penceremden gördüğüm ama gidip yemeye çok da fırsat bulamadığım İstanbul Lahmacun’da karnımızı doyurduk.

Lahmacunları beklerken dde PowerTürk’te dönen şarkılar hakkında konuştuk. Yeni ortağım müzisyen. Besteleri var ve profesyonel aranjör. Derhal şarkı sözü yazmaya karar verdim. Nasılsa heba olmaz, artık yakınımda bir bestekar var. Hele bir de hit olursa var ya…artık işte o zaman belki oturup istediğim kitapları yazabilirim. O kadar ciddiye aldım bu konuyu, ona göre…

Siz lahmacunu nasıl seversiniz bilmem ama buranın lahmacunu çok güzel ve lezzetli. Hamuru ince, orta boyda ve çıtır çıtır. Ortağımın kendi patronuyla öğleden sonra toplantısı varmış, o yiyemedi ama ben arasına soğan da koydum, öyle yedim. Aklıma gelmişken söyleyeyim, lahmacun arası köz patlıcan ayrı lezzetli olur. Bir dahaki sefere unutmamalı, gitmeden önce patlıcanları hazırlatmalı.

Üstüne çay içip içmeyeceğimizi sordu garson. İçeriz dedik, iki bardak bulanık renkli kahverengi su geldi. Arkadaşımla baktık, içecek miyiz, diye birbirimize sorduk. Lahmacunlar güzeldi, şimdi ağzımızın tadı bozulur muydu? Bir yudum alamaya karar verdim. Çay beklediğimden iyiydi, hatta içinde bergamot aroması vardı. İkimiz de bardağın tümünü içtik.

Sonuç; yolunuz düşerse diyeceğim ama Kavacık öyle yol düşecek bir yer değil, aklınızda olsun İstanbul Lahmacun güzel bir yer. Küçük, temiz ve salaş. Bir de bizim ofisin tam karşısında.