Adettendir ya, yeni yıla alınan yeni kararlarla başlanır, adeta yaşam defterinde temiz bir sayfa açılır. Kimi sigarayı bırakır, kimi spora başlar, kimi yaşamını düzene koymayı kafasına koyar. Alınan kararlar içinde en fazla olanı muhtemelen kilo vermek ve tabii ki de diyet yapmaktır.

Ben de sıradan bir fani olmaktan ötürü yeni bir takım kararlarla girdim yeni yıla. Elbette söylemeyeceğim, kendime saklı. Diyebilirim ki, benim için önemi büyük bir varlıkla uzun zamandır istememe rağmen  gerçekleşmesi halinde yerine ne koyacağımı bilemediğim  için yapamadığım şeyi yapmaya, yolumu ayırmaya karar verdim.  Arada sosyal ortamlarda görüşeceğiz, o kadar da değil. Zor bir karar mıydı, derseniz umduğumdan kolay olduğunu söyleyebilirim. Demek ki, zamanının gelmesi gerekiyormuş, belki de artık ona ihtiyacım yok. Önceden de yoktu aslında. Amaann neyse ne, konumuza gelelim. Benden size ne?

Başta bahsettiğim diyete karar verenler var ya, işte bugün onlar için süper ötesi şahane tasarımım, müsli kurabiyelerini anlatacağım. Tarifim orjinali benimdir, zaten kolaylığından hemen anlayacaksınız. Asıl amacımın her zaman yediğimiz kurabiyelerden yapmak olmadığını, basitçe ifade edecek olursam çay kahve yanında müsliyi elle tutulur yenilebilir olması için aslında kütleye kavuşturup bir çeşit yapıştırmak olduğunu söylemeliyim.

Malzemeler:

–         1 paket (375 gr) Light müsli (Yeşil paketli, Eskişehir’de üretilen marka)

–         50 gr eritilmiş tereyağı

–         2 yumurta

–         250 ml süt

–         3 çorba kaşığı un

–         1 paket vanilya

Yapılışı:

Tüm malzemeleri bir kaşıkla iyice karıştırıyorsunuz. Sonra ikinci bir kaşığın yardımıyla birer parça tepsiye koyup üzerine kaşıkla bastırıyorsunuz. Ben bir iki tane kaşıkla yapıp sonra kaşıklarla devam edersem iç baygınlığı geçireceğimi hissedence elle devam ettim, bana daha pratik geldi. Tepsi dolunca kalanı da küçük, dikdörtgen, yapışmaz yüzeyli bir tepsiye yaydım, fırına vermeden tahta spatulayla dilimlere ayırdım. Kuarbiyeleri önceden ısıtılmış fırında 170⁰de 25 dakika pişirdim. Yaydığım tepsidekilerin tepsiden ayrılmasının zor olacağı ihtimaline karşılık tepsiyi oldukça sulu bir mutfak bezinin üstüne koyarak soğuttum.

Sonuç ne oldu diye sorarsanız oldukça başarılı oldu. Yuvarlak kurabiyelerin dışları içleri yumuşaktı ama ben dilim halinde yassı olanları daha çok sevdim. Bizim Bey tarifin benim olup olmadığını sordu, tamamen benim atmasyonum olduğunu öğrenince daha bir iştahla yedi. Daha farklı diyet tarifler beklediğini belirtti.  Öyle yağsız, şekersiz, tatsız, tuzsuz yemek mi olurmuş derken aklıma geldi, geçen haftaki fırında patlıcan kebabı da aslında gayet diyet bir tarifti. Bu konuyu düşünmeye karar verdim.

Şimdi birden aklıma akşam için çok diyet bir tarif geldi, hem de yağsız, hem de lezzetli olabilir. İşte ben buyum…iki dakika önce ne diyordum şimdi ne diyorum. Çelişkiler içinde debeleniyor muyum ne?!

Size de afiyet olsun, iyi diyetler dilerim efendim.

P.S. Müsli ile 1996 yılında İsviçre’de yaz stajı yaparken tanışmış, hayatımın o günden sonrasında meyveli şekersiz yoğurtlarla birlikte temel gıda maddesi olabileceğine karar vermiştim. Orada hangi markayı yiyordum, hatırlamıyorum ama Türkiye’de çeşit artmasına rağmen hala o yediklerim gibi güzeline denk gelmedim. Bir de yoğurt üreticilerimizden umutluyum ve bir gün oradikelere benzeyen ama bol tüketime olanak sağlayacak şekilde pahalı olmayan cevizli yoğurt yapmalarını bekliyorum.